Dnia 11 listopada 2019 r. podczas obchodów 101 rocznicy odzyskania przez Polskę Niepodległości, w Latowiczu miała miejsce szczególna uroczystość. Było to poświęcenie i odsłonicie wykonanej w drewnie płaskorzeźby Archanioła Gabriela z napisem „Archanioł Gabriel, Posłannik Boga, Opiekun Latowicza”. Tablica wykonana została dzięki międzynarodowej współpracy, a ufundowana przez wszystkich uczniów Szkoły Podstawowej w Latowiczu, rodziców, uczniów z zaprzyjaźnionych okolicznych szkół oraz przez Panią Dyrektor Wiesławę Kosobudzką. Napis wykonany został w języku bengalskim, co nadaje tej lokalnej uroczystości znaczenia międzynarodowego. Na tę okoliczność wydana została także książka: „Mała architektura sakralna i wybrane miejsca pamięci w Regionie Latowickim”. Kontynuację tych wydarzeń stanowiła uroczystość, która odbyła się 21 listopada, kiedy Szkołę Podstawową w Latowiczu odwiedził wyjątkowy gość Pan Muhammad Mahfuzur Rahman – Ambasador Bangladeszu w Polsce. Lokalną społeczność reprezentowali Pani Wiesława Kosobudzka – Dyrektor tutejszej szkoły i Pan Reda Arkadiusz – Zastępca Wójta Gminy Latowicz, którzy po staropolsku chlebem i solą przywitali zacnego gościa. Pragniemy podkreślić, że to pierwsza w dziejach Gminy Latowicz wizyta Ambasadora innego kraju.
Odpowiedzi na pytanie „dlaczego napis został wykonany w języku bengalskim?” dostarczyła w przemówieniu Pani Wiesława Kosobudzka: „My Polacy jesteśmy szczególnie przywiązani do historii, tradycji i wiary Ojców naszych. To nasze przywiązanie, sprawiło, że zaledwie kilka dni temu podczas uroczyście obchodzonej 101 rocznicy odzyskania niepodległości, dokonaliśmy poświęcenia i odsłonięcia tablicy Archanioła Gabriela z napisem wykonanym w języku bengalskim. Stanowi to odniesienie do Międzynarodowego Dnia Języka Ojczystego, który ustanowiony został 20 lat temu przez UNESCO na pamiątkę wydarzeń, które miały miejsce w 1952 r. na Uniwersytecie w Dhaka – stolicy Bangladeszu. Wtedy Studenci – i Naród Bengalski walczył o własny język, tak jak i my w 1905 r. Ten Dzień Języka Ojczystego wypada 21 lutego – i data ta pokrywa się z obchodzoną co roku w naszej szkole rocznicą wydarzeń, jakie miały tu miejsce w 1944 r. podczas II wojny światowej, kiedy w murach tej szkoły cierpieli i ginęli za wolność Ojczyzny i ten właśnie ojczysty język Polscy Patrioci z powiatu mińskiego. Polaków i Bengalczyków łączy podobna – często tragiczna historia, i duma narodowa, a także pewne cechy naszej ziemi – bowiem podobnie jak Bangladesz, Polska to kraj rozciągający się od morza aż po szczyty gór. Dziś my Polacy i nasi Przyjaciele z Bangladeszu – Bengalczycy – pragniemy pokazać, że język ojczysty – że wolność – to jedne z podstawowych wartości i przez to należy na całym świecie szanować każdego człowieka i język którym mówi.”
Uroczystość miała niezwykle dostojny charakter. Po odegraniu hymnów narodowych Bangladeszu i Polski, odbyły się patriotyczne występy uczniów i prezentacja na temat historii Bangladeszu. Panie z Koła Gospodyń w Latowiczu zaprezentowały starą polską piosenkę „Hej z góry, z góry”. Na zakończenie została odśpiewana Rota, a następnie głos zabrał Pan Mahfuzur Rahman Ambasador Bangladeszu, który powiedział, że jest wzruszony tak gorącym przyjęciem, które ukazuje jak ogromną wartość stanowi prawdziwa przyjaźń, a narodowość i religia nigdy nie powinny być żadną granicą, która przeszkadzałaby w przyjaźni. „Każdemu, kogo spotkam w Bangladeszu – powiedział Pan Ambasador – nie omieszkam powiedzieć, że w Polsce jest mała miejscowość, w której stoi pomnik z bengalską inskrypcją. I jeśli kiedykolwiek do Polski przyjedzie głowa państwa Bangladesz, to upewnię się, aby taka osoba z rządu, przyjechała także do Latowicza, aby podziękować Wam i uhonorować Was za to.” Pan Ambasador wyraził nadzieję na dalszą współpracę.
„Historia Ziemi Latowickiej jest bardzo bogata – powiedział Gospodarz Gminy Latowicz Pan Arkadiusz Reda – nieprzypadkowo mówimy, że ściśle związana z losami Narodu Polskiego, bowiem jak w lustrze odbijają się w niej dzieje całej Polski. I to w nawiązaniu do historii i w oparciu o historię, odpowiadając na pytanie : „Co Wy pozostawicie po sobie dla kolejnych pokoleń?” prawdopodobnie jako pierwsi w Polsce, a może nawet całej Europie postanowiliśmy zorganizować to wydarzenie. Nasze przesłanie jest proste: Pragniemy wspólnie z naszymi Przyjaciółmi z Bangladeszu, wyrazić szacunek dla każdego języka ojczystego, każdego Narodu, w nadziei, że i nasze języki polski i bengalski również będą znajdować poszanowanie, bo to język nadaje kształt myślom, uczuciom i wartościom – język czyli pierwsze słowa, których nauczyła nas Matka…, nauczyła nas, aby szanować naszą Ojczystą Ziemię, bo:Ojczyzna moja – to ta ziemia droga,
Gdziem ujrzał słońce i gdziem poznał Boga.
Gdzie ojciec, bracia i gdzie matka miła
W polskiej mnie mowie pacierza uczyła.”
Z.T.Gajowniczek
