4 maja w klasie szóstej odbyła się nietypowa lekcja języka polskiego. Sala zajęć zamieniła się w salę rozpraw, a uczniowie wcielili się w role pracowników wymiaru sprawiedliwości: sędziego, obrońców, prokuratorów, świadków. Pozostali uczestnicy lekcji stanowili publiczność, wśród której można było dostrzec p. dyrektor Wiesławę Kosobudzką.
Na ławie oskarżonych znalazła się książka Henryka Sienkiewicza „W pustyni i w puszczy”. Prokuratorzy w akcie oskarżenia zarzucili lekturze trudny, niezrozumiały język, nudne i przydługie opisy przyrody, promowanie agresywnych zachowań (postawa Stasia Tarkowskiego). Jeden ze świadków oskarżenia (incognito) opisał negatywne skutki czytania tej książki. Według jego opinii uczniowie kl. VI nabawili się przez lekturę nerwicy szkolnej.
Obrona z kolei zwróciła uwagę na walory książki: wzbogacenie słownictwa, rozwijanie wyobraźni, zdobywanie nowej wiedzy oraz podkreśliła postawę głównego bohatera jako godną naśladowania.
W celu obiektywnego rozstrzygnięcia sporu powołano na świadków bohaterów lektury: Stasia Tarkowskiego, Nel Rawlison, Kalego oraz dokonano drobiazgowego ich przesłuchania.
Po wysłuchaniu wszystkich świadków i przejrzeniu materiału dochodowego sąd wydał ostateczny werdykt.
Książka „W pustyni i w puszczy” pozostanie w kanonie lektur, a na uczniów, którzy jej nie przeczytają, zostanie nałożona kara. Wydany wyrok spotkał się z ostrym sprzeciwem oskarżenia, które postanowiło wnieść apelację. Na tym rozprawę w klasie szóstej zakończono.
p. Ewa Suda
